● Վերջին գիշերը հարսանիքից առաջ հարսն ու փեսան պետք է անցկացնեն առանձին, և հարսանիքի օրն առավոտյան հարսը չպետք է տեսնի փեսային մերկ: Հարսանիքից առաջ հարսը պետք է գիշերի կա՛մ իր ծնողների տանը, կա՛մ մեկ ուրիշ սենյակում: Սա այն դեպքում, եթե երիտասարդներն արդեն ապրում են միասին:
● Եթե փեսան գալիս է հարսի տուն աղտոտված, տանտեր չի լինելու:
● Եթե փեսան նվիրում է հարսին կենցաղային տեխնիկա, խորհրդանշում է թեթև կյանք:
● Եթե փեսան ոտքը դնում է հարսի տան դիմաց գտնվող ջրափոսի մեջ, նա կապրի արբեցողի հետ:
● Եթե փեսան կատուներ է սիրում, նախանշում է քնքուշ ամուսին:
● Եթե փեսան սիրում է իր հարսնացուի հետ լինել ընկերների շրջապատում, նշանակում է ամուսինը լինելու է ոչ խանդոտ:
● Եթե փեսան երգում և կիթառ է նվագում, հաճախակի գիշերերգերի նախանշան է:
● Եթե հարսը հարսանիքից առաջ կորցրել է ձեռնոցը կամ կոտրել հայելի, վատ նախանշան է:
● Եթե փեսան շուն է սիրում, խիստ, բայց նվիրված ամուսնու նախանշան է:
● Եթե հարսանիքի օրն առավոտյան հարսն ու փեսան կամ հարազատները փռշտում են, նշանակում է հարսն ամուսնության մեջ կլինի երջանիկ:
● Եթե հարսն ու փեսան լուսանկարվել են միասին մինչ հարսանիքը, միասին չեն լինելու:
● Երբ ծնողները օրհնում են երիտասարդներին, հարսն ու փեսան միասին պետք է կանգնեն միևնույն գորգի վրա (կամ ցամքոցի, հատուկ կարված այդ ծիսակատարության համար), որպեսզի հարազատների հետ ապրեն հաշտ ու համերաշխ:
● Որպեսզի ամուսնության մեջ լինեն երջանիկ, հարսը հարսանիքի օրը պետք է լաց լինի:
● Հարսը չպետք է թույլ տա ընկերուհիներին կանգնել հայելու առջև իրենից առաջ, որպեսզի չտանեն իր սիրելիին:
● Երբ փեսան վերցնում է հարսին հայրական տանից, նրան ոչ մի դեպքում չի թույլատրվում ետ շրջվել:
● Վատ նախանշան է – զբոսնել ԶԱԳՍ գնալուց առաջ:
● «Փրկագնից» հետո հարս ու փեսայի հագուստը միացնում են քորոցով, որպեսզի ոչ ոք նրանց միջով չանցնի: Եվ այդպես ամրացված էլ նրանք պետք է գնան ԶԱԳՍ:
● Նախանշան հակասող նախորդին` հարսն ու փեսան անպայման ԶԱԳՍ պետք է գնան տարբեր մեքենաներով, իսկ ԶԱԳՍ – ից հետո միևնույն մեքենայով:
● ԶԱԳՍ կամ եկեղեցի գնալիս հարսի զգեստին և փեսայի վերնաշապիկին պետք է քորոցներ ամրացնեն, որպեսզի ոչ ոք աչքով չտա:
● Եթե հարսանյաց շքերթի ժամանակ լսվեն ղողանջների ձայներ, դժբախտության նախանշան է:
● Եթե ԶԱԳՍ մտնելիս փեսան սայթաքի, նշանակում է՝ նա վստահ չէ իր որոշման մեջ:
● Եթե սայթաքում է հարսը, ևս անվստահություն նշան է իր կողմից:
● Հարսի և փեսային ծնողները չպետք է ԶԱԳՍ – ում ներկա գտնվեն:
● Եթե հանկարծ հարսանյաց արարողության ժամանակ քոր է գալիս հարսի ձախ ձեռքի ափը, նշանակում է ապրելու է հարուստ, իսկ աջի դեպքում` տանը միշտ լինելու են բազմաթիվ հյուրեր և ուրախություն:
● Հարսանիքի օրը հարսի մայրը փոխանցում է աղջկան ընտանեկան նշխարը (հիշատակի իր): Այդ իրը հարսը պետք է պահի իր մոտ, որպեսզի ապահովի իր ընտանիքի բարեկեցիկ կյանքը:
● ԶԱԳՍ – ից հետո, երբ երիտասարդները մոտենում են տոնական սեղանին, ցանկացած ընտանիքի ամենամեծ անդանը պետք է երեք անգամ պտտեցնի երիտասարդներին սեղանի շուրջը: Համաձայն սլավոնական ավանդույթների՝ այն խորհրդանշում է հավետ կապ ամուսինների միջև: 
● Ամուսնությունից հետո երիտասարդները պետք է նայեն միևնույն հայելու մեջ – այն պետք է բերի հաջողություն:
● Որպեսզի ամուսինները երբեք չվիճեն, երիտասարդները տան դռան առջև կոտրում են ափսեներ և անցնում կոտրված կտորների վրայով: 
● Հարսը չպետք է մենակ անցնի նոր տան շեմից: Ամուսինը պետք է տանի նրան ձեռքերի վրա պահած: Այդ դեպքում նոր տանն ամբողջ կյանքում երիտասարդ կնոջը «կպահեն ձեռքերի վրա»:
● Հարսանյաց արարողությունն ավարտվելուն պես հարսը շրջվում է մեջքով հյուրերին և իր գլխի վրայով նետում հարսանյաց ծաղկեփունջը: Այն աղջիկը, ով կբռնի ծաղկեփունջը, հաջորդը կամուսնանա:
● Այդ ծիսակատարությունից հետո փեսան հանում է հարսի ոտքի կապը և նույն ձևով նետում: Ով կբռնի այն, նա էլ ամենաշուտը կունենա կյանքի ուղեկից: